Bloemen voor Obladen & Mevrouw de Koning

Er werden weer nieuwe bloemen gekocht/gegeven deze week! Inmiddels hebben al wat vriendjes en vriendinnetjes aangegeven dat ze graag een keer mee willen. Gezellig! Dat bracht mij op het idee om af en toe op pad te gaan met een ‘gastgever’. Mijn eerste gastgever was vriendin Jantien. Het eerste wat ze uitriep toen ik haar over mijn-bloemen-weg-geef-idee vertelde was ‘IK WIL MEE ANN’. Oké dat was dus afgesproken!

We gingen naar een bejaardentehuis waar ook een activiteitencentrum aan verbonden was. Voordat we er naar toe gingen moesten er eerst nog bloemen gekocht worden bij mijn vaste bloemenman op de Dappermarkt. Ik koos rode Dahlia’s (tenminste mij werd vertelt dat het Dahlia’s waren, weet het niet zeker?) Jantien koos dezelfde bloemen die ik aan Nanna gaf een paar weken geleden.

We liepen  het bejaardentehuis binnen en daar waren een stuk of twaalf vrouwen aan het haken en breien. Door de luidsprekers klonk Ramsus Shaffy. We werden echt heel vriendelijk en relaxed ontvangen. Waar ik tot nu toe toch altijd iets proefde van ‘waarom doe je dit?’ leek het voor de ouderen niet zo gek te zijn. Misschien omdat het vroeger wat normaler was als je zo maar ergens binnen komt wandelen? Ik vond het een beetje zielig om de bloemen maar aan één iemand te geven, dus stelde ik voor dat ik ze misschien op tafel zou kunnen zetten zodat iedereen ervan kon genieten. Dat kon niet volgens de dames, want ze gingen allemaal weer om vier uur naar hun eigen huis. Oké dan toch iemand uitkiezen. Ik besloot samen met Jantien om mijn bos aan Obladen te geven.  Obladen vroeg ik haar? Ik had nog nooit van deze naam gehoord. Waarop ze antwoordde gewoon bladen met een O er voor! Obladen was echt heel lief. ‘Wat ben jij idealistisch en sociaal’ zei ze lekker op zijn Amsterdams. We kletsten een tijd met haar en kwamen erachter dat ze al 67(!) jaar samen is met haar man en dat ze het gezellig vind om af en toe naar de dagactiviteiten te gaan. ‘Op deze manier blijf ik lekker bezig.  In het weekend kijk ik uit naar maandag, dan weet ik dat ik weer lekker hier naar toe kan. In het begin zag ik het niet zo zitten. Ik ga toch zeker geen kleuterliedjes zingen dáár dacht ik, maar ik moet zeggen dat ik het toch wel heel gezellig vind’.

Jantien besloot haar bloemen aan Mevrouw de Koning te geven. Jantien haar ervaring lees je hieronder:

 'Als we bij het bejaardentehuis aankomen zijn de medewerkers heel enthousiast. 'Er zouden meer mensen als jullie moeten zijn, meiden!' Mensen zoals Anne dus. Dit project is goed verzonnen en past bij Anne: lief, attent en altijd in voor avontuur. De bejaarden zijn heel blij met de bloemen en wij vinden het leuk om naar hun verhalen te luisteren. Het is waar dat je een leuke reactie wil hebben van mensen. De mevrouw die mijn bloemen kreeg brabbelde er een beetje op los en leek er niet veel van te snappen. Maar goed, het gaat om het idee.'

Wil jij ook een keer mee als gastgever? Gezellig! Mail me even of stuur een berichtje op Facebook. Oh en het maakt niets uit of je me wel, niet of een beetje kent. Iedereen is welkom!

Liefs, Anne

Obladen met haar bloemen

Mevrouw de Koning met haar bloemen

Links mijn bloemen; Rechts de bloemen van Obladen

Samen met Jantien op de markt

Bloemen voor de lezende man in het park

Het was weer tijd voor een nieuwe bos bloemen. Het was een zonnige dag afgelopen zaterdag, dus het werden gele bloemen. Ik ging gezellig met vriendlief naar de markt om een leuke bos uit te zoeken en daarna gingen we naar het park om ze aan iemand te geven.

Vriendlief was voor het eerst ook bij het weg-geef-moment en vond het stiekem allemaal een beetje spannend. Zodra we het park binnen fietsten stelde hij allemaal vragen. ‘Oke en nu?’ 'Kijken of we mensen zien schat.'  ‘Aan wie wil je ze geven?’ 'Dat weet ik niet.' ‘Wat is je tactiek?’ 'Heb ik niet.'

We zagen een vrouw aan een tafel zitten en ik liep op haar af. Ik vroeg haar of ze de bloemen wilde hebben, maar ze stond op een camping en ze zou de volgende dag naar Duitsland gaan dus dat was zonde van de bloemen vond de Duitse dame zelf. Ik moest ze aan iemand anders geven. Eenmaal weer op de fiets kwam ze nog  naar me toe gerend. ‘Is het normaal in Amsterdam dat je bloemen geeft aan vreemde mensen?’ ‘Uhm volgens mij niet echt’. ‘Het zou niet raar zijn want jullie hebben zoveel mooie bloemen hier’ antwoordde ze. Ik fietste weer verder met nog steeds een bos bloemen onder mijn arm.

Ik zag een man op een bankje een boek lezen.  Ik besloot om de bloemen aan hem te geven. Ik vroeg of hij ze wilde hebben en dat wilde hij wel. Hij zat lekker te genieten van het zonnetje met een boek. Ik legde hem mijn verhaal uit, maar het was een beetje anders dan de vorige keren. Er ontstond ondanks zijn vriendelijke reactie niet echt een gesprek en het was voor mij een beetje ongemakkelijk. De vorige keren werd er met enthousiasme en interesse gereageerd en dit keer was de situatie een beetje ‘stijfjes’. Ik had mezelf voor genomen voordat ik hier aan begon dat het oké was zoals het gaat. Heb je een gesprek is het leuk, heb je geen gesprek is het ook oké. Het is immers niet het doel om hele gesprekken met mensen te voeren, maar het doel is echt om de bloemen te geven aan een vreemde.

Ik geef deze bloemen met als doel dat je iets voor een ander kunt doen zonder dat je er iets terug voor wilt. Toch merk ik stiekem dat ik ook verwachtingen heb of iets terug wil. Ik voel me fijner na afloop als er met enthousiasme of interesse is gereageerd. Ik roep dus wel heel hard dat je iets kunt doen voor een ander zonder er iets voor terug te krijgen, maar toch wil ik er ook iets voor terug. Namelijk een reactie die ik hoop of verwacht te krijgen. Een beetje tegenstrijdig dus, maar misschien ook begrijpelijk. Dit keer ben ik helemaal vergeten te vragen naar zijn naam dus vandaar dat het de lezende man in het park is geworden.

Het geven gaat al wel steeds beter en ik vind het al veel minder spannend dan de eerste keer. Zo zie je maar dat alles went.

Links mijn bloemen, Rechts de bloemen van de lezende man in het park.

Bloemen uitzoeken op de markt.

Bloemen klaar voor de vaas en voor aflevering.

Park