Bloemen voor Nanna

Afgelopen week waren mijn bloemen, en die van Leo waarschijnlijk ook, helemaal dood.  Ik besloot om nieuwe te kopen. Ook moest er hard gestudeerd worden dus ging ik naar een cafeetje bij mij om de hoek met de bloemen onder mijn arm. Eenmaal  gesetteld met mijn Jasmijn thee keek ik rond om te kijken aan wie ik de bloemen zou gaan geven. Het waren nogal vrouwelijke bloemen, roze en paars, dus vond ik het gepast om ze aan een vrouw te geven. Ik zag een vrouw een paar tafels verderop cappuccino drinken en besloot om ze aan haar te geven. Deze vrouw heette Nanna.

Ik vroeg of ik Nanna blij kon maken met een bos bloemen. Nanna was erg enthousiast en vond het heel erg lief dat ze de bloemen kreeg. Ze kon zich vinden in mijn ideeën en was zelf ook met iets leuks bezig.

Nanna vertelde me dat ze op dit moment Biodanza workshops aan het organiseren was. Ik had er nog nooit van gehoord en ze legde me uit wat het was. Biodanza is een vorm van dans. Niet dansen met moeilijke stapjes, halverwege het liedje er achter gekomen dat je ver achter loopt (Zo ging het vroeger bij mij tijdens mijn vier lessen jazzballet.) Nee Biodanza is anders. Tijdens de Biodanza workshops ontmoet je andere mensen, dans je samen met andere mensen en heb je daarmee écht contact. Daarom worden deze workshops georganiseerd voor (oudere) singles. Biodanza heeft namelijk aspecten die je ook kunt gebruiken tijdens het flirten zoals initiatief nemen en oogcontact maken.

Over initiatief nemen gesproken, volgende keer weer een bos bloemen, want de bloemen geven bevalt me super goed!

Links; bloemen van mij. Rechts; bloemen van Nanna.

Bloemen klaar voor de vaas en voor aflevering.

Bloemen voor Leo

Mijn eerste bos bloemen ging ik vrijdag afleveren. Super spannend! Hoe zouden mensen reageren? Ik liep naar de markt en zocht twee mooie bossen uit. Een bosje bloemen uitzoeken is toch anders als je weet dat je het nog aan iemand anders gaat geven. Ik vond het het veel moeilijker dan normaal, omdat ik wilde dat de ontvanger het bosje ook mooi zou vinden. Aan wie zal ik de bloemen gaan geven? Zal hij of zij het bosje mooi vinden? 

Ik liep naar het buurthuis waar wat mensen zaten. Ik vroeg aan twee mannen of ik ze blij kon maken met een bos bloemen, maar ze zeiden dat de barman meer van bloemen houdt. Ik liep op de barman af en vroeg of hij een bosje bloemen wilde hebben.

Ik kwam erachter dat de man achter de bar Leo heette en ik vertelde hem mijn verhaal. Leo zat vol met vragen over waarom hij de bloemen kreeg. "Krijg ik dit bosje bloemen zomaar?" Waarop ik antwoordde ja en legde mijn idee erachter uit. "Vanuit een organisatie?" waarop ik antwoordde nee en "betaal je het uit eigen zak?". "Oh wauw" was zijn reactie toen ik zei dat ik dat inderdaad deed.  Leo was erg geïnteresseerd in mijn plan en was ook lichtelijk verbaasd dat ik dit ondernam. Zijn reactie is herkenbaar, omdat we niet gewend zijn dat we zomaar iets krijgen van iemand, zonder dat er iets tegenover staat. Leo was blij met de bloemen en hij vond ze erg mooi. Hij vertelde mij dat hij 3/ 4 dagen in de week vrijwilligerswerk doet achter de bar en we kletsten wat over de buurt en het buurthuis. 

Het was voor mij nog best spannend en onwennig, maar wel ontzettend leuk om zomaar een vreemde blij te maken met een bos bloemen.

Links; Bloemen bij mij thuis. Rechts; Bloemen bij Leo.

Leo  met de bloemen.

Bloemen klaar voor aflevering