Bloemen voor Dorien

Begin van deze week ontving ik een mailtje met de vraag of ik bij Amsterdam Stadsdeel Oost iets over mijn blog wilde vertellen. Medewerkers van Stadsdeel Oost hadden een workshopdag en ze vonden het een leuk idee als er iemand uit de buurt langs kwam die bezig is met ‘een sociaal project’. Op deze manier zouden de medewerkers wat meer feeling krijgen met wat er allemaal in de buurt speelt.

Natuurlijk kwam ik graag langs, dan had ik meteen een leuke pauze tussen het schrijven van mijn scriptie door. Aangezien mijn oude bloemen dood waren, kocht ik nieuwe bloemen voor mezelf en nam ik het andere bosje mee naar de medewerkers van Stadsdeel Oost. Ik kocht mijn bloemen dit keer bij NIELS in plaats van op de Dappermarkt. In de bloemenstal van NIELS staat een oudere man die al 50(!) jaar zijn bloemenkraam heeft. Hij vertelde dit zo trots en ik vond hem zo lief dat ik besloot vaker mijn bloemen bij NIELS te halen. Eenmaal thuis zette ik mijn bloemen (die trouwens super mooi zijn) in een vaas en ging ik naar de workshopdag van Stadsdeel Oost.

Eenmaal aangekomen bij de workshopdag kreeg ik de vraag of ik mijn bosje aan de directeur wilde geven, maar ik vertelde dat ik het juist zo leuk vind om een bosje random aan iemand te geven. Sowieso vind ik het leuk om echt op het állerlaatste moment te beslissen aan wie ik de bloemen geef. Ook vind ik dat je niet alleen een bloemetje hoeft te krijgen als je iets goeds doet ( “Je bent geslaagd, gefeliciteerd! Alsjeblieft een bos bloemen”) of wanneer je zielig bent (“beterschap, misschien fleuren deze bloemen je op”). Bloemen aan een directeur geven vond ik zelf iets te dicht in de eerste categorie vallen dus dat deed ik liever niet;)

Uiteindelijk gaf ik de bloemen aan Dorien (geen directeur, maar projectleider jeugd en veiligheid). Er stonden heel veel mensen voor me toen ik mijn bloemen gaf maar ik besloot ze aan Dorien te geven omdat ze een bloemenjurk aan had. Vond ik wel toepasselijk! Nadat ik het idee had uitgelegd vond ze het erg leuk en was ze blij met de bloemen. Daarna vertelde ik nog voor de hele Stadsdeel-Oost-groep wat over mijn bloemetjes en kwamen er leuke vragen: “Hoe reageren mensen?” “Waarom Dorien”? en “Hoe vaak geef je de bloemen?”

Na afloop kwam een collega van Dorien, Marianne naar me toe om me een veer te geven. “Ik geef een veer aan mensen als ik ze in het zonnetje wil zetten. Oftewel een veer in je reet”. Erg grappig en origineel bedacht! Dit was weer een hele andere ontmoeting dan de voorgaande keren.  Op de fiets terug naar huis bedacht ik me dat ik al wel veel bloemen in Amsterdam-Oost heb gegeven. Wellicht is het tijd om een volgende keer een ander stadsdeel in te gaan...

Geniet allemaal van het weekend!!

Liefs, Anne

Wil je weten wanneer er een nieuw bloemenverhaal online staat? Like me dan op Facebook of volg me Twitter. 

Bloemen voor Dorien

Bloemen geven

De veer van Marianne

Bloemen kopen

Bloemen thuis

Bloemen voor Saskia

Afgelopen zondag was voor mij een echte lazy sunday en ik besloot mezelf (en hopelijk een ander) weer te verwennen met nieuwe bloemen.

Samen met m’n vriend ging ik naar het bankjescollectief. Dit vond afgelopen zondag voor het eerst plaats. Het bankjescollectief is een groot openlucht café dat elke eerste zondag van de maand wordt georganiseerd. Iedereen in Nederland kan zijn bankje buiten zetten en zo heb je opeens een soort van je eigen horecagelegenheid voor jouw huis;). Als je besluit om mee te doen en je bankje buiten te zetten kan je zelf bepalen wat je serveert. Je kan je favoriete taart bakken en koffie of thee serveren en zo je bankje ook een naam geven. Zo was er bijvoorbeeld ook een barbecue bankje (spreekt voor zich), bubbelbankje (champagne) en bij de volgende editie is er een bitterballenbankje (lekker!). Er zijn geen vaste prijzen, maar je betaalt voor wat je het waard vindt. Op deze manier leer je ook je buurtgenoten kennen en zit je eens met zijn allen om de tafel terwijl je elkaar normaal gesproken voorbij loopt. Een echt stadsfenomeen en ook één van de redenen voor mij om mijn tweede paar bloemen altijd aan een vreemde te geven. Anyway dit leuke bankjescollectief-initiatief moest ik zien en ik besloot om mijn bloemetjes mee te nemen.

Het eerste bankje waar we naar toe gingen was van Saskia en Ruben. Toen we aankwamen was het al best druk, maar we werden enthousiast ontvangen en er was nog genoeg plek om aan te schuiven. We voelden ons heel welkom! We namen een kopje thee en Saskia had een heerlijke rabarber-appel-kruimeltaart gebakken. Warm geserveerd, want de taart kwam net uit de oven! Het was erg leuk om met iedereen te kletsen. Ik had mezelf voorgenomen om de bloemen aan ‘de host’ van het bankje te geven dus gaf ik de bloemen aan Saskia. Ze was er erg blij met de bloemen en vond het een heel tof initiatief. Ze was benieuwd waar ik allemaal nog meer bloemen had gegeven en we kwamen erachter dat ik toevallig ook bloemen had gegeven aan haar buurman Randy. Wellicht moet ik de volgende keer maar eens een andere hoek uitgaan om een bosje bloemen aan een vreemde te geven. We vonden allebei dat mijn bloemen-idee en het bankjescollectief wat overeenkomsten hadden dus ik vond het erg leuk om de bloemen in deze setting te geven.

Wellicht zet ik in één van de volgende edities ook wel m’n bankje (die ik dan nog wel moet fixen) buiten. Tot die tijd nog genoeg tijd om te bedenken of ik mijn cheesecake of worteltjestaart (of beide?) zal serveren…

Liefs,

Anne

Saskia met haar bloemen

Bloemen kopen

Bloemen bij mij thuis

De rollen waren omgedraaid: Bloemen voor mezelf

Dit keer gaf ik geen bloemen, maar kreeg ik ze zelf cadeau! Aan het begin van deze week had ik twee logees in huis. Mijn moeder was samen met een vriendin van haar lekker een paar dagen in Amsterdam en ze overnachtten bij mij. Altijd gezellig en leuk om lekker verwend te worden. Lees: uit eten, uit ontbijten…Hmm!! De meiden hebben zich erg goed vermaakt in Amsterdam. Ze zijn lekker naar een bevrijdingsfestival geweest, gewinkeld en natuurlijk hoort cultuur snuiven er ook bij dus bezochten ze het Rijksmuseum. 

Anyway als bedankje voor het logeren kreeg ik mooie bloemen in mn lievelingskleur. Nieuwe bloemen voor in huis kwam ook goed uit, want de bloemen die ik met Koningsdag voor mij, Giel en de marktkraamman had gekocht waren al vrij snel dood. De bloemen die ik kreeg waren roze pioenrozen en gipskruid wat roze is gespoten. Van het gipskruid vertelde mama mij, want ondanks dat ik veel van bloemen houd heb ik nog steeds geen idee hoe ze allemaal heten...

Geen bloemen van vreemde, maar het is altijd leuk om bloemen te krijgen! 

Liefs

De bloemengevers

Wat staan ze er mooi bij!

Bloemen voor Giel en de marktverkoper

Het is lente en dat betekent veel bloemen! Ik zag de afgelopen tijd overal de mooiste bloemen behalve in mijn huis. Daarom besloot ik om afgelopen vrijdag weer eens nieuwe bloemen te kopen en dus ook te geven.

Het was afgelopen zaterdag Koningsdag dus vond ik het leuk om 'Koningsbloemen' te kopen. Het werden oranje rozen. De bloemenman was zo lief om mij het derde bosje gratis te geven dus kon ik twee bossen bloemen weggeven.

Om toch in oranjesfeer te blijven besloot ik om de bosjes te geven aan de eerste persoon die ik zag met een oranje detail. Met dit idee in mijn achterhoofd kwam het eerste bosje bloemen terecht bij een marktverkoper. Zijn oranje detail waren de oranje t-shirts die hij verkocht. Eigenlijk was het niet echt een detail, want zijn hele kraam was gevuld met oranje t-shirts…. Hij nam de bloemen aan, want volgens hem wilt iedereen wel bloemen krijgen. Hij wilde niet op de foto met de bloemen. “Moet ik de bloemen nu terug geven?” vroeg hij toen hij vertelde dat hij niet op de foto wilde. Ik zei dat hij de bloemen natuurlijk mocht houden. Het gaat  immers niet om deze blog of om foto’s, het gaat puur om de bloemen geven en het idee erachter.

Ik liep door richting huis en onderweg kwam ik Giel tegen. Giel zijn oranje detail was zijn zonnebril die hij toevallig net voor Koningsdag had gekocht. Hij bracht Koningsdag en -nacht door in Utrecht en Amsterdam en ging lekker op pad met vrienden. Hij woont sinds een aantal maanden in Amsterdam en heeft daarvoor in Utrecht gewoond. Hij vindt Amsterdam onder andere leuk door dit soort initiatieven zoals mijn bloemen. Giel vroeg zich af of dit mijn tactiek was om met jongens te flirten, maar ik vertelde dat,dat niet het geval was;) Echter willen vrijgezelle vriendinnen wel een keer met mij mee op pad om bloemen te gaan geven aan een knappe man, dus wie weet zou het een prima tactiek kunnen zijn. Weer eens wat anders dan Tinder toch?

Nadat ik thuis was heb ik de bloemen snel in een vaas gezet en daarna ben ik lekker de stad ingegaan om te gaan feesten. Ik heb een heerlijk Koningsweekend gehad!

Liefs Anne

Giel met zijn bloemen

Bloemen bij mij thuis

Bloemen op de markt

Bloemen op de markt

Bloemen voor Arsida

Jeej! Het was weer tijd voor nieuwe bloemen. Ik liep vanochtend naar de Dappermarkt waar het nog super rustig was, omdat het nog redelijk vroeg was. Nog niet alle bloemen waren uitgestald, dus ik kocht een bloemetje die nog op de kar stond. Het werden blauwe bloemen, maar ik heb eigenlijk geen idee hoe de bloemen heten…?

Ik ging de bloemen geven bij een super leuk koffietentje wat redelijk nieuw is bij mij in de buurt. Achter de bar stond de vrolijke Arsida die het super leuk vond om de bloemen te ontvangen. “Ze passen goed bij mijn blouse” reageerde ze toen ik later een foto van haar maakte. Nog steeds vind ik het af en toe een beetje spannend om vreemde mensen zomaar bloemen te geven, maar als er elke keer zo enthousiast gereageerd word ben ik eigenlijk meteen weer relaxt. Ik vertelde tegen Arsida dat het altijd even afwachten is hoe mensen reageren, waarop ze antwoorde: "Vinden sommige mensen het dan niet leuk om een bloemetje te krijgen"?

Arsida heeft haar studie afgerond. Arsida heeft eerst HBO gedaan en daarna een master. Ik ben nu ook bezig met mn master na mijn HBO studie dus we begrepen elkaar goed over het studie traject en al het geploeter van het volgen van een master;). De arbeidsmarkt is nog steeds niet ideaal dus Arsida  werkt nu daarom drie dagen in de week bij dit koffietentje. Drie dagen werken voor Arsida is perfect, want ze houdt van creatief bezig zijn en op deze manier kan ze ook nog haar creatieve projecten doen. Ze maakt onder andere poncho’s en mutsen die ze samen met een vriendin verkoopt.

Arsida werkt dus bij een koffietentje, Bedford en Stuyvesant, en deze tent is vernoemd naar een wijk in Brooklyn. Een beetje New York zo dicht bij huis dus en om het af te maken heb ik vanmiddag ook lekker cheesecake gebakken. Hmmm. Bedford en Stuyvestant heeft een hele relaxte sfeer en is lekker huiselijk. Ik bestelde een thee met een kaneelstokje, jus d’organge en citroen. Bijzondere combinatie, maar wel lekker! Thuis drink ik aan de lopende band Jasmijn thee, dus ook lekker om eens wat anders te drinken… Met deze bijzondere thee, een krantje en bloemen begon ik ultiem relaxt mijn dag.

Liefs Anne

Arsida en haar bloemen

Thuis

Bedford en Stuyvesant

Op de markt

Bloemen voor Astrid

In de decembermaand had ik niet echt behoefte aan bloemen in huis, er was al behoorlijk veel gezelligheid door de kerstboom. De kerstboom wordt dit weekend het huis uitgebonjourd en dus waren nieuwe bloemen meer dan welkom. Vriendinnetje Jantien  (andere Jantien dan de vorige keer, ik heb namelijk twee-Jantien-vriendinnen) was een paar nachtjes bij mij aan het logeren en vond het leuk om mee te gaan.

We liepen naar de markt en kochten daar rode bloemen. We waren een beetje inspiratieloos waar we de bloemen zouden gaan geven dus besloten om de bloemen op straat te geven. Normaal vind ik het niets om de bloemen op straat te geven, omdat ik dan bang ben dat mensen denken dat ik een straatverkoper ben. Toch probeerden we het dit keer. Jantien vond het best spannend. Dit is natuurlijk heel begrijpelijk, de eerste keer vond ik het ook behoorlijk spannend. Mensen raceten voorbij dus we hadden niet echt de kans om mensen aan te spreken. Astrid stond stil, rommelend met veel tassen, en we spraken haar aan. Ze sprak geen Nederlands dus we vertelden ons verhaal in het Engels.

Astrid komt uit Australië, Sydney. Ze is voor een half jaar in Nederland om neuropsychologie aan de UVA te studeren. Ze houdt van het studentenleven en zal het liefste voor altijd student blijven. Haar half jaar hier in Nederland zit er al bijna op, want ze gaat over twee weken weer terug naar Australië. Ze spreekt inmiddels een klein beetje Nederlands, maar heeft voornamelijk haar tijd hier overleefd door ‘Google Translate’. Ze wilde met kerst terug naar Australië, maar besloot toch maar om in Nederland te blijven. Ze wilde namelijk graag hier zijn om oud en nieuw mee te maken. In Australië is het illegaal om vuurwerk af te steken dus ze heeft de hele nacht door de straten van Amsterdam gelopen om te kijken hoe dat nou allemaal in zijn werking ging met al dat vuurwerk. Astrid vond het ‘so sweet’ dat ze bloemen kreeg en was er erg blij mee.

Tot slot een leuke tip van Astrid: www.humansofamsterdam.nl of www.humansofnewyork.com . Op deze website zijn portretten te zien van allerlei mensen. De fotograaf van deze website ontmoet elke dag mensen die hij niet kent en zet ze vervolgens op de foto. Astrid vond dit een beetje lijken op wat ik doe met mijn bloemen, omdat we beide vreemde mensen ontmoeten. Het is echt een leuke website dus zeker de moeite waard om even een kijkje te nemen.

Trouwens allemaal nog een gelukkig nieuwjaar! Dat 2014 een jaar mag worden met veel liefde, gezondheid, gezelligheid, gekte, feestjes en natuurlijk veel bloemen.

Liefs Jantien & Anne

Links; Jantien en rechts; Astrid

Jantien met de bloemen, klaar voor de vaas en voor aflevering

De bloemen thuis is flessen. Toepasselijk dat een paar
bloemen in een lege fles wijn staat waarvan de wijn uit
 Australië komt;)

Thuis samen met Jantien

Bloemen voor Randy

Het was weer een tijd geleden dat ik bloemen voor mezelf en voor iemand anders had gekocht. Ik zat in een grote studie bubbel, waar ik nu weer langzaam uit aan het komen ben. Komende dagen ga ik mezelf enorm verwennen en dat begint natuurlijk met verse bloemen in huis.

Ik was van de week bij Eetlokaal aan het lunchen met een vriendinnetje. Ik was al heel vaak langsgelopen en elke keer dacht ik ‘ziet er leuk uit’, maar toch loop je dan niet naar binnen. Ken je dat? Nu gingen we gelukkig wel naar binnen. Eetlokaal is een restaurant en leerschool waar je super goedkoop kan eten en drinken. (Koffie/thee €1,-,daghap €5) De bediening bestaat uit dove jongeren die moeite hebben om op de arbeidsmarkt te komen. Op deze manier leren ze het horecavak en kunnen ze werken.

Ik vond dit zo’n leuk initiatief dat ik besloot om daar mijn bos bloemen te gaan geven. Ik kwam binnen met mijn bos en Randy kwam naar me toe. Hij gebaarde of de bloemen water nodig hadden. Nee ik begrijp geen gebarentaal, maar een man naast me die het wel begreep schoot me te hulp. Ik vroeg of de meneer naast ons wilde tolken omdat ik Randy iets wilde geven. Ik vertelde mijn verhaal terwijl mijn hele verhaal werd vertolkt in gebarentaal. Ik dacht dat ik veel te snel kletste, maar de meneer naast ons kon me gelukkig goed bij houden. Toen ik klaar was met mijn verhaal had Randy een grote glimlach op zijn gezicht en kwam enthousiast op me af om me drie kussen te geven. Daaruit begreep ik dat hij blij was met de bloemen. Zo zie je maar dat je niet altijd woorden nodig hebt om iets duidelijk te maken en dat je daar elkaar ook niet jaren voor hoeft te kennen.

Inmiddels waren de andere medewerkers er ook bijgekomen en iedereen was druk in de weer met gebarentaal. Ik voelde me een beetje verloren aangezien ik de enige was die de gebarentaal niet begreep. Dit is dus een beetje de omgekeerde wereld, want ik kan me voorstellen dat dove mensen zich vaker zo voelen. Ik kreeg er een apart gevoel bij dat ik opeens zo beperkt was in mijn communicatiemogelijkheden, maar het was niet vervelend. Waarschijnlijk was het niet vervelend omdat ik wist dat als ik weer buiten was deze barrière niet meer aanwezig zou zijn. Het was wel heel boeiend om te ervaren dat communiceren opeens niet meer zo vanzelf sprekend is.

Ik ben er achter gekomen dat Randy, Randy heet door het gebarenalfabet wat op tafel te vinden was. Ooit heb ik het gebarenalfabet geleerd op vakantie. Ik was heel enthousiast  om het te leren, wilde er zelfs een studie in volgen... Vriendlief voorspelde dat die studie wel los zou lopen en hij had gelijk. Terug naar de ontmoeting. Elke letter is dus gekoppeld aan een gebaar en hij spelde op deze manier zijn naam. Ik was een beetje slecht met de gebaren koppelen aan de letters op de kaart. (Ik ben heel slecht in zoeken en was het gebarenalfabet alweer vergeten) Toch kwam ik uiteindelijk achter zijn naam, omdat Randy zo lief was om me af en toe stiekem te helpen door de juiste letter aan te wijzen.

Tip voor alle theedrinkers: Het gebaar van thee is heel makkelijk. Dat gebaar is net doen alsof je, je zakje in en uit het water doet. Dat weet ik voor de volgende keer want ga zeker terug. Of het nu met of zonder bloemen is.

Liefs,

Anne

Samen met Randy bij 'het aflevermoment'

Bloemen bij mij thuis

De gebarenuitleg is erg handig!

Bloemen klaar voor de vaas en voor aflevering